171 | pars magna
Italiae est, si uerum admittimus, in qua nemo togam sumit nisi mortuus. ipsa dierum festorum herboso colitur si quando theatro maiestas tandemque redit ad pulpita notum exodium, cum personae pallentis hiatum |
|
176 | in gremio
matris formidat rusticus infans, aequales habitus illic similesque uidebis orchestram et populum; clari uelamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae. hic ultra uires habitus nitor, hic aliquid plus |
|
181 | quam satis
est interdum aliena sumitur arca. commune id uitium est: hic uiuimus ambitiosa paupertate omnes. quid te moror? omnia Romae cum pretio. quid das, ut Cossum aliquando salutes, ut te respiciat clauso Veiiento labello? |
|
186 | ille metit
barbam, crinem hic deponit amati; plena domus libis uenalibus: accipe et istud fermentum tibi habe. praestare tributa clientes cogimur et cultis augere peculia seruis. quis timet aut timuit gelida Praeneste ruinam |
|
191 | aut positis
nemorosa inter iuga Volsiniis aut simplicibus Gabiis aut proni Tiburis arce? nos urbem colimus tenui tibicine fultam magna parte sui; nam sic labentibus obstat uilicus et, ueteris rimae cum texit hiatum, |
|
Previous; Next |