141 | "quot pascit
seruos? quot possidet agri iugera? quam multa magnaque paropside cenat?" quantum quisque sua nummorum seruat in arca, tantum habet et fidei. iures licet et Samothracum et nostrorum aras, contemnere fulmina pauper |
|
146 | creditur
atque deos dis ignoscentibus ipsis. quid quod materiam praebet causasque iocorum omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, si toga sordidula est et rupta calceus alter pelle patet, uel si consuto uolnere crassum |
|
151 | atque recens
linum ostendit non una cicatrix? nil habet infelix paupertas durius in se quam quod ridiculos homines facit. "exeat" inquit, "si pudor est, et de puluino surgat equestri, cuius res legi non sufficit, et sedeant hic |
|
156 | lenonum pueri
quocumque ex fornice nati, hic plaudat nitidus praeconis filius inter pinnirapi cultos iuuenes iuuenesque lanistae." sic libitum uano, qui nos distinxit, Othoni. quis gener hic placuit censu minor atque puellae |
|
161 | sarcinulis
inpar? quis pauper scribitur heres? quando in consilio est aedilibus? agmine facto debuerant olim tenues migrasse Quirites. haut facile emergunt quorum uirtutibus obstat res angusta domi, sed Romae durior illis |
|
166 | conatus:
magno hospitium miserabile, magno seruorum uentres, et frugi cenula magno. fictilibus cenare pudet, quod turpe negabis translatus subito ad Marsos mensamque Sabellam contentusque illic Veneto duroque cucullo. |
|
Previous; Next |