lines 265-294

 265  Evcl.
Illic hinc abiit. di immortales, obsecro, aurum quid valet.
[credo ego illum iam inaudivisse mi esse thensaurum domi.]
id inhiat, ea affinitatem hanc obstinavit gratia.
ubi tu es, quae deblateravisti iam vicinis omnibus,
meae me filiae daturum dotem? heus, Staphyla, te voco.
ecquid audis? vascula intus pure propera atque elue:
filiam despondi ego: hodie huic nuptum Megadoro dabo.
 
 272 Staphyla
Di bene vortant. verum ecastor non potest, subitum est nimis.  Evcl.
Tace atque abi. curata fac sint cum a foro redeam domum;
atque aedis occlude; iam ego hic adero.--
 
 274 Staph. Quid ego nunc agam?
nunc nobis prope adest exitium, mi atque erili filiae,
nunc probrum atque partitudo prope adest ut fiat palam;
quod celatum atque occultatum est usque adhuc, nunc non potest.
ibo intro, ut erus quae imperavit facta, cum veniat, sient.
nam ecastor malum maerore metuo ne mixtum bibam.--
 
 280  Pythodicvs
Postquam obsonavit erus et conduxit coquos
tibicinasque hasce apud forum, edixit mihi
ut dispertirem obsonium hic bifariam.
Anthrax
Me quidem hercle, dicam palam, non divides;
si quo tu totum me ire vis, operam dabo.
 
 285  Congrio
Bellum et pudicum vero prostibulum popli.
post si quis vellet, te haud non velles dividi.
Pyth.
Atque ego istuc, Anthrax, alio vorsum dixeram,
non istuc quo tu insimulas. sed erus nuptias
meus hodie faciet. Anthr. Cuius ducit filiam?
 
 290  Pyth.
Vicini huius Euclionis e proximo.
ei adeo obsoni hinc iussit dimidium dari,
cocum alterum itidemque alteram tibicinam.
Anthr.
Nempe huc dimidium dicis, dimidium domum?
Pyth.
Nempe sicut dicis.
 

Previous section

Next section