lines 120-150
| 120 | Evnomia: Velim
te arbitrari med haec verba, frater, meai fidei tuaique rei causa facere, ut aequom est germanam sororem. quamquam haud falsa sum nos odiosas haberi; nam multum loquaces merito omnes habemur, nec mutam profecto repertam ullam esse hodie dicunt mulierem ullo in saeclo. |
|
| 127 | verum hoc, frater, unum tamen cogitato, tibi proximam me mihique esse item te; ita aequom est quod in rem esse utrique arbitremur et mihi te et tibi consulere et monere; neque occultum id haberi neque per metum mussari, quin participem pariter ego te et tu me ut facias. |
|
| 133 | eo nunc ego secreto ted huc foras seduxi, ut tuam rem ego tecum hic loquerer familiarem. |
|
| 135 | Megadorvs. Da
mi, optuma femina, manum. Evn. Vbi ea est? quis ea est nam optuma? |
|
| 137 | Meg. Tu. Evn.
Tune ais? Meg. Si negas, nego. Evn. Decet te equidem vera proloqui; nam optuma nulla potest eligi: |
|
| 140 | alia alia peior, frater, est. Meg. Idem ego
arbitror, nec tibi advorsari certum est de istac re umquam, soror. Evn.Da mihi operam amabo. Meg. Tuast, utere atque impera, si quid vis. |
|
| 144 | Evn.Id quod in
rem tuam optumum esse arbitror, ted id monitum advento. |
|
| 146 | Meg. Soror, more tuo facis. Evn. Factum volo. | |
| 147 | Meg. Quid est id, soror? Evn. Quod tibi sempiternum salutare sit: liberis procreandis (ita di faxint) volo te uxorem domum ducere. Meg. Ei occidi. Evn. Quid ita? |
|
|