"Dulces exuviae, dum fata deusque sinebant,
    accipite hanc animam, meque his exsolvite curis.
    Vixi, et, quem dederat cursum fortuna, peregi,
    et nunc magna mei sub terras ibit imago.
655 Urbem praeclaram statui; mea moenia vidi;
    ulta virum, poenas inimico a fratre recepi;
    felix, heu nimium felix, si litora tantum
    numquam Dardaniae tetigissent nostra carinae!"
    Dixit, et, os impressa toro, "Moriemur inultae,
660 sed moriamur" ait. "Sic, sic iuvat ire sub umbras:
    Hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto
    Dardanus, et nostrae secum ferat omina mortis."

665                       It clamor ad alta
    atria; concussam bacchatur Fama per urbem.
    Lamentis gemituque et femineo ululatu
    tecta fremunt; resonat magnis plangoribus aether,
    non aliter, quam si immissis ruat hostibus omnis
670 Karthago aut antiqua Tyros, flammaeque furentes
    culmina perque hominum volvantur perque deorum.
   

    Nam quia nec fato, merita nec morte peribat,
    sed misera ante diem, subitoque accensa furore,
    nondum illi flavum Proserpina vertice crinem
    abstulerat, Stygioque caput damnaverat Orco.

For complete texts of Vergil's works, visit the Latin Library at Ad Fontes Academy.
Close window when finished.